kisah ni berlaku masa balik dr kampung perak beberapa hari sebelum posa. Lepas je balik dari antar anis n aina, makaner tinggal la ilya dan pakcu je kat belakang kereta... senyap.... tetiba ako dengar ilya menangis teresak esak... cam pelik jugak sbb biasanyer kalau lepas je ako tinggalkan kakak2nyer... dia mesti meraung raung nak tinggal ngan maklong dia.. 'Yaa, kenapa Yaa nangis ni..." "yaa, ni sorang sorang je kat belakang nih... tak ada sapa pun teman yaa, " "tu pakcu kan ada, kan pakcu temankan yaa kat belakang..." "hazim tu ada adik harraz, kak long tu pun ada kak anis... yaa ni sorang sorang je...." huh... mama faham beno maksudnyer. "Abis tu kenapa, pakcu kan ada," mama buat buat b "alahh.. pakcu tu lain, tak sama.. pakcu dah besar... Yaa nakk adik macam harraz tu, macam dina tu," aduhaiii... besar sungguh permntaan dia... bukan kali ni je... dah banyakkkkk kali... kalau dia nangis itu antara point dia... pening kepala....